De marathon in Heerenveen bleek een ware uitputtingsslag. Chris Huizinga brak de wedstrijd al vroeg open door in zijn eentje op jacht te gaan naar een ronde voorsprong. De 26-jarige allrounder, die uitkomt voor de langebaanploeg van Team Jumbo-Visma, sloop halverwege de koers weg uit het peloton en had meteen een flink gat te pakken. Met behulp van achtereenvolgens Kars Jansman en Beau Snellink slaagde Huizinga erin om een ronde voorsprong te pakken.

Terwijl Huizinga achterin het peloton op adem kon komen, brak het peloton aan de voorkant in meerdere stukken. Visser en Jorrit Bergsma waren alert en maakten deel uit van een omvangrijke groep, die dankzij beulswerk van Mats Stoltenborg eveneens een ronde voorsprong wist te pakken. De zeventien koplopers werden in het vervolg niet meer bedreigd en mochten met elkaar gaan bepalen wie er met de overwinning vandoor zou gaan.

Bergsma hield het tempo hoog en zorgde ervoor dat alles bij elkaar bleef. Met nog twee ronden te gaan, hield Visser de benen stil en sloeg Bergsma nog een klein gaatje. Sjoerd den Hertog (Team Royal A-ware) reed het gat dicht, waarna Visser optimaal kon profiteren. De jongeling wachtte geduldig af en sloeg op het laatste rechte stuk toe. "De laatste weken gaat het echt fenomenaal goed. Als team zijn we supersterk en dat betaalt zich nu uit. Ik ben blij dat ik het vandaag mocht afmaken", aldus een dolblije Visser.

Volgens Visser had de finale niet beter kunnen verlopen. "Jorrit deed echt beulswerk. Hij pareerde alles en reed alle gaten dicht. Met het rondebord op twee, kon ik hem laten gaan. Sjoerd reed het gat dicht, maar was daarmee mijn springplank. Toen ik zag dat er geen Hoolwerf achter me zat, kon ik lang wachten op de sprint. De laatste bocht ging ik vrij voorzichtig in, maar op het rechte stuk kon ik gas geven en heerlijk naar de overwinning sprinten."

Bergsma zag de tactiek van Team Jumbo-Visma goed uitpakken. "Het was aan mij om alles bij elkaar te houden en Harm aan het sprinten te krijgen. Op een gegeven moment voerde ik de snelheid op en zag ik dat Harm bewust een gat liet vallen. Ik reed volle bak door, maar voelde dat het beste er bij mij wel af was. Harm speelde het vervolgens perfect uit. Het is fijn om met zo iemand te rijden en je ziet dat hij met veel zelfvertrouwen rondrijdt. Ik denk dat hij op dit moment een van de beste ter wereld is."

De stayer kon ook persoonlijk wel een succesje gebruiken na zijn teleurstellend verlopen WCKT, waarin hij zich voor het eerst sinds 2010 niet wist te plaatsen voor de wereldbekers op de 5 kilometer. "Dit is wel een opsteker. Ik ben heel blij dat ik wat kon doen in de finale en het team kon helpen aan de overwinning. Dit soort wedstrijden heb ik uiteindelijk nodig om verder te groeien."