Onder ideale weersomstandigheden vertrokken de mannen woensdagochtend vroeg voor hun monstertocht van 200 kilometer. Al vroeg in de wedstrijd ontstond er een kopgroep van zestien rijders, waartoe onder meer Mats Stoltenborg namens de marathonploeg van Team Jumbo-Visma behoorde. De koplopers werkten goed samen en bouwden een maximale voorsprong van vijf minuten op.

Met het rondebord op drie bedroeg het verschil met het peloton nog altijd zo’n twee minuten, maar die voorsprong verdween als sneeuw voor de zon toen de favorieten de gaskraan opendraaiden. Tien kilometer voor het einde werden Stoltenborg en zijn vijf overgebleven medevluchters opgerookt, waarna de strijd om de overwinning losbarstte. In de eindsprint bleek Ariëns net iets te sterk voor Harink en Visser.

"Ik ben ontzettend trots op deze derde plek", glunderde de 22-jarige Visser. "Natuurlijk had ik hem liever gewonnen, maar op het laatst had ik niet meer genoeg over om het af te maken. Ik zat in de laatste kilometer achter Jordy en hij ging op rechts vroeg aan. Ik probeerde achter Ariëns te komen, maar als je 199 kilometer in de benen hebt, is zo’n laatste kilometer echt ontzettend zwaar. Ik deed alles wat ik kon om goed te finishen, maar ik miste net iets te veel push."

Visser loofde na afloop zijn teamgenoten voor hun geleverde inspanningen. "Het team was ontzettend goed vandaag. Mats zat in de kopgroep, Arjen deed goed werk en in de finale zat ik nog met Casper en Robert in de voorste groep. Ik waardeer het enorm dat ze voor mij hebben gereden, daar ben ik ze superdankbaar voor. Dat Casper en ik als vierde en derde eindigen, vind ik hartstikke mooi."

Ook Stoltenborg hield een meer dan goed gevoel over aan de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee. De dertigjarige Hoofddorper sprong mee in de ontsnapping en hield lang stand. "Het was eigenlijk niet de bedoeling dat ik in de kopgroep terecht zou komen", biechtte Stoltenborg op. "We wilden in eerste instantie Casper mee hebben, maar het is onmogelijk om met elke groep mee te springen. Per toeval kwam ik in de beslissende kopgroep en achteraf was dat een prima situatie."

Ondanks de maximale voorsprong van vijf minuten geloofde Stoltenborg niet in een stunt. "Ik reed prima, maar langzaam maar zeker voelde ik het kaarsje uit gaan. Het leek mij beter als het peloton ons zou inrekenen, aangezien er nog drie man van ons voorin zaten. Het is jammer dat Harm hem niet wint, maar er waren er vandaag gewoon twee frisser en sterker. Als ploeg hebben we een hele goede race gereden en we kunnen onszelf tactisch niets verwijten."

Stoltenborg was na afloop vooral opgelucht dat hij na twee tegenvallende wedstrijden weer 'goed over het ijs reed'. "Ik kwam hier met een goed gevoel naartoe, maar in de eerste twee wedstrijden stelde ik mezelf behoorlijk teleur. Ik weet dat natuurijs mij iets minder ligt dan kunstijs, waar ik structureel bij de besten hoor. Vandaag heb ik in ieder geval laten zien dat ik echt wel in orde ben en een meerwaarde kan zijn voor de ploeg. Dat is een opluchting."