Dat waren ook wel de twee mannen die de koers kleur gaven namens Team Jumbo-Visma, dat het moest doen zonder Robert Post. De man die afgelopen weekend in Groningen nog als tweede eindigde, had daarbij een gele kaart opgelopen en zat zo in Luleå een wedstrijd schorsing uit. “Balen, maar ik wist het meteen toen in Groningen werd omgeroepen dat ik geel had. Daarna heb ik me erbij neergelegd”, vertelde Post.

Met vier rijders op het ijs kwam de ploeg op cruciale momenten net even een mannetje tekort, zag ook ploegleider Peter de Vries. Dat was met name het geval in het laatste deel van de koers over welgeteld 102 kilometer, die ontbrandde door een lange solovlucht van Daan Gelling. Het was Stoltenborg die hem in samenwerking met Kevin van der Horst inrekende, waardoor het drietal samen doorging als leiders in de koers.

Die krachtinspanning wekte vooral bij Stoltenborg zelf verbazing, want de diesel van Team Jumbo-Visma had wat klachten gehad in de aanloop naar de koers. “Ik stapte dinsdag ziek uit het vliegtuig, knapte daarna wel snel op, maar moest maar afwachten hoe ik ervoor zou staan. Nou, ik verras mezelf niet vaak, maar nu echt wel”, verklaarde Stoltenborg. “Gedurende de koers ging ik steeds beter rijden, waardoor ik toch maximaal werk voor de ploeg kon doen.”

Hij had een tijdje uitzicht op het podium en dichtte die kansen vervolgens toe aan Visser. “Maar we waren nog met twee man over en dan moet je allebei gewoon te veel doen. Dat is dan de reden waarom je uiteindelijk niet kan meedoen voor de winst. Jammer, want het podium zat erin.”

Dat gevoel had ook de balende Visser, die zag hoe winnaar Sjoerd den Hertog in de laatste kilometers ontsnapte en wegbleef en vervolgens in de sprint om plaats twee genoegen moest nemen met de vierde plek. “Mats was ontzettend sterk en ik was zelf ook goed. Daar hadden we meer uit kunnen halen. Maar met name ik maakte wat foutjes in de koers. Ik was te druistig, waardoor Mats niet de kans kreeg weg te blijven met dat kopgroepje, en ik zelf niet voldoende overhad in de finale.

Dat zag De Vries ook. Hij had liever gezien dat Visser zich nog even rustig had gehouden en het werk had gelaten aan met name de mannen van Team Reggeborgh om Stoltenborg terug te halen. “Tactisch was het een goede situatie waarin we zaten, maar uiteindelijk is niet gebeurd wat voor Visser het meest wenselijke was. Mats moest nu het voortouw nemen om de boel bij elkaar te houden, waardoor wij in de finale alleen Harm hadden en A-ware met Sjoerd en Jordy nog fris zat. Daarvan kan er dan eentje springen en dat is ook gebeurd. Als je dan niet mee springt, ben je de pineut.”

Daardoor bleef De Vries toch met een dubbel gevoel zitten. “De twee jongens die we voorin hadden, hebben echt heel goed gereden. Maar de andere helft raakten we kwijt, en uiteindelijk staan we in die zin met lege handen dat we geen winst en geen podium hebben. En dat is niet waarvoor we het doen vandaag.”

Casper de Gier moest voortijdig naar de kant en Arjen van Damme werd bij zijn eerste bezoek aan Zweden uitgeschakeld door een valpartij. “In het begin ging het niet lekker, maar later kwam ik er beter in”, vertelde de Zeeuw. “Ik had ook het gevoel dat ik iets kon doen voor de ploeg. Toen er werd gesprongen, zat ik erbij. Het ging heel hard, maar ik pakte een scheur, ging hard onderuit en was meteen klaar.”

De fysieke gevolgen vielen uiteindelijk mee. “Een dikke heup. Morgen rust en masseren en dan zaterdag weer koersen.” In die wedstrijden van zaterdag en zondag is Jumbo-Visma weer compleet. Dat biedt perspectief, vindt Stoltenborg. “We nemen de positieve punten van deze koers mee. Visser was supergoed, ik was goed, Casper en Arjen kunnen beter en Post is terug. Ik denk dat we de rest van de week supergevaarlijk zijn.”

Zeker met ook nog een Visser die op scherp staat. De bevestiging dat hij in orde is, daar kon hij niet veel mee. “Daar heb ik niks aan. Ik wil maar één ding en dat is winnen. Alleen het goede gevoel nemen we mee naar zaterdag.” Heeft hij dan iets recht te zetten? “Absoluut.”