Ha Bart en Casper, hoe kijken jullie terug op het zeer geslaagde weekend voor onze ploeg?
Bart: "Ik houd er een geweldig gevoel aan over. Bij het eerste weekend in Heerenveen deden we al goed mee. Toen wist Casper een derde plaats te bemachtigen op de puntenkoers en werd ik vierde bij de afvalkoers. Het was even wennen om na zoveel tijd weer wedstrijden te rijden, maar afgelopen weekend viel alles op zijn plek met twee prachtige zeges."

Casper: "Wat een mooi weekend was dit. Het begon vrijdag al supergoed met de overwinning van Bart, waarbij ik zelf tientallen rondes voor hem op kop heb lopen buffelen. Als het dan wordt afgemaakt door hem is dat helemaal top. Vervolgens ging het zaterdagochtend bij de puntenkoers precies hoe het niet moet, maar als je dan enkele uren later de marathon op je naam schrijft, is dat machtig mooi. Het was een weekend van pieken en dalen."

Hoe kijk je terug op je eigen overwinning en optreden?
Bart: "De race die ik won, was er één uit het boekje. We voelden ons goed, hadden een goed plan gemaakt en dat werd vervolgens tot in perfectie uitgevoerd. Ik vond het geweldig om na een winter zonder wedstrijden eindelijk weer te koersen. Ik had die wedstrijdprikkel en zenuwen echt gemist. Die onderlinge strijd is het mooiste dat er is en de reden dat ik aan topsport doe."

Casper: "Ik baalde wel even flink van die mislukte puntenkoers eerder op zaterdag. Ik riep na die race ook iets van: 'Ik ben er even helemaal klaar mee.' Ik ging zitten in één van de plastic stoeltjes die Peter had meegenomen en zakte erdoorheen. Toen dacht ik: oh, wordt het zo'n dag? Die teleurstelling duurde zo'n halfuurtje. Vervolgens heb ik de knop omgezet en mijn materiaal in orde gemaakt voor de marathon. In de ochtend had het geregend, waardoor de baan nat was. Het was een wispelturig parcours met gladde stukken, maar ook goede nieuwe asfaltdelen. We stonden met z'n vijven aan de start. Robert (Post, red) en Mats (Stoltenborg, red.) waren we vrij snel kwijt. Even later kwam Harm (Visser, red.) ten val, nadat hij iets te enthousiast een bocht in ging. Binnen de kortste keren zaten Bart en ik met z'n tweeën in koers. Er werd hier en daar wat aangevallen en Bart was in het begin erg actief. Vervolgens ontstond er een kopgroepje van vier en sprong ik mee. Even later kwam er nog een zesde man bij. De meeste ploegen hadden iemand mee in de kopgroep, waardoor het een heel gunstig scenario werd. Dit werd ook uiteindelijk de kopgroep voor de finale. Een geduchte concurrent, Luc ter Haar, was mee. Ik had mijn focus voornamelijk op hem gelegd. Het laatste rechte stuk was lang met de wind op de kop. Normaal wil je niet te vroeg op kop zitten, maar omdat er dit keer maar één droge strook was op het midden van de baan was dat anders. Ik wilde als eerste de laatste bocht in gaan, maar dat plan hadden de twee andere rappe mannen in de kopgroep ook. In eerste instantie zou ik als tweede de laatste bocht uitkomen, maar ik werd nog ingehaald. Dat liet ik gebeuren. Ik gaf mijn tegenstander juist extra ruimte om zijn slipstream te kunnen pakken. Het werd geen sprint zoals ik hem vooraf had willen rijden. Het laatste stukje leek nergens meer op. Het waren allemaal misslagen tot en met de streep, maar het resultaat is het enige dat telt. Ik had twintig, dertig meter van de streep al het idee dat het ging lukken. Ik klapte er met zo veel snelheid heen. Dat is het meest heerlijke gevoel dat je kunt krijgen in een eindsprint. Er kwam een enorme oerkreet uit toen ik over de streep kwam."

Het is natuurlijk altijd mooi om een overwinning te boeken, maar kwam die oerkreet ook vanwege het feit dat je eindelijk weer wedstrijden kan rijden?
Casper: "Er speelden van allerlei zaken mee. Het was mijn eerste marathonzege ooit. Ik heb wel op het podium gestaan en goede uitslagen gereden, maar nog nooit stond ik op het hoogste treetje. Een marathon blijft iets bijzonders. Je staat met meer mensen aan de start en het is toch het onderdeel waar de roots van het skeeleren liggen in Nederland. Het begon allemaal met rondjes rondom de kerk. Ik ken de verhalen van vroeger dat er duizenden mensen op die wedstrijden afkwamen. Ik vind het onderdeel marathon het mooiste wat er is. Daarnaast speelde de teleurstelling van eerder die ochtend natuurlijk nog mee, maar dat maakte tegelijkertijd de zege nog mooier."

Bart, hoe voelt het om de eerste zege namens onze marathonploeg te boeken?
Bart: "Als je dat zo benadrukt, klinkt dat best raar. Natuurlijk heeft de ploeg al vele successen geboekt met de langebaanploeg. Het is mooi om nu in dat rijtje met overwinningen te staan. Het is bijzonder om de allereerste te zijn namens de marathonploeg en ik ga er alles aan doen om er nog meer zeges aan toe te voegen."

Natuurlijk kan er maar één iemand met de zege aan de haal gaan, maar wat dit weekend opviel, was het uitstekende samenspel van jullie. Hoe kijken jullie zelf naar het teamwork?
Bart: "Ik ben natuurlijk pas net bij deze ploeg gekomen. Als ik kijk naar de tijd die we samen hebben doorgebracht en de manier waarop we nu al koersen, is dat mooi om te zien. We zijn al goed op elkaar ingespeeld, weten van elkaar waar ieders kracht ligt. Daarnaast kunnen we blindelings op elkaar vertrouwen. Dat bleek afgelopen weekend. We mogen trots zijn op wat we tot dusver voor elkaar hebben gekregen."

Casper: "Vrijdag begonnen we met z'n drieën op de piste: Bart, Harm en ik. Samen met Harm hadden we ploeggenoot Bart in de sandwich. Hij hoefde zich daardoor die race nergens druk om te maken. Ik hield aan kop het tempo hoog en Harm heeft ontzettend veel werk verzet door de rug van Bart vrij te houden, waardoor hij zijn eigen lijnen kon rijden. Daardoor kon Bart zijn wielen sparen voor de finale. Op een asfaltpiste is dat ontzettend belangrijk. Het samenspel was echt werelds en dan te bedenken dat het pas de tweede koers was die we met z'n drieën reden. Dit belooft wat voor de toekomst."

Bart, nog even wat anders: hoe zijn de eerste maanden bij onze ploeg bevallen?
"Super. Het was even wennen in een andere omgeving dan dat ik gewend was, maar ik ben met open armen ontvangen. De trainingen gaan goed en als je kijkt naar afgelopen weekend zie je dat het ook al zijn vruchten afwerpt. Ik merk dat ik al wat stappen heb gezet in mijn ontwikkeling. Ik denk dat we een mooie ploeg hebben staan. De sfeer is goed en iedereen gaat voor elkaar door het vuur. Het succes van vrijdag is mooi en smaakt alleen maar naar meer."