Een trainingskamp in Collalbo is altijd …
"Genieten. Ik houd van de bergen, de zon en de prachtige omgeving. Het is absoluut geen straf om daar te mogen trainen, al waardeer je ook wel weer dat alles in Nederland makkelijker bereikbaar is. De hoogte was één van de redenen dat we naar Collalbo gingen, maar buiten dat was het ook voor de mindset wel lekker om er even uit te zijn. De focus lag volledig op het trainen."

Als ik terugkijk op de eerste seizoenshelft kan ik niets anders dan …
"Tevreden zijn. De eerste wedstrijden van het seizoen verliepen nog een beetje moeizaam. Ik plaatste me met de hakken over de sloot voor de World Cups, maar vanaf dat moment ben ik steeds vrijer gaan schaatsen. Ik ben elke week een beetje beter geworden en dat heeft me dit seizoen al veel gebracht. Met een vijfde, zevende, zevende en vierde plek in de World Cups heb ik heel stabiel gepresteerd. Het motiveert enorm als je ziet dat je steeds dichterbij komt en meedoet met de top."

Aan het begin van het seizoen had ik niet gedacht dat ik …
"Vijfde zou staan in het World Cup-klassement van de lange afstanden. Ik wist dat dit jaar – mede vanwege het stoppen van Sven Kramer – een uitgelezen kans was om me te plaatsen voor de wereldbekers, maar dat ik gelijk mee zou kunnen doen om de bovenste plekken had ik niet zozeer verwacht."

Dat ik dit seizoen zo goed presteer, heeft te maken met …
"Een combinatie van heel veel dingen. Zelfvertrouwen, een goede sfeer in de ploeg en ervaringen van goede en slechte races hebben er onder meer voor gezorgd dat ik dit jaar meer controle heb dan andere seizoenen. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat je nooit goed genoeg bent om te leren. Je mag nooit denken dat je er al bent en je moet altijd scherp blijven om er een stapje bij te zetten."

Om de stap naar het (inter)nationale podium te maken, moet ik …
"Met iets meer vertrouwen en lef de races ingaan. Ik heb dit seizoen heel wat stabiele races gereden, maar er zat nog geen uitschieter naar boven of beneden bij. Als ik echt een keer een uitschieter wil hebben, zal ik met iets meer risico moeten racen. Er bestaat altijd een kans dat je helemaal kapot gaat, maar het kan ook zijn dat je toch nog ergens een tank over hebt. Het is gewoon een kwestie van doen en ervan leren."

Bij de NK afstanden hoop ik …
"De kers op de taart te zetten. Voor mijn gevoel heb ik de taart in de eerste seizoenshelft al opgebouwd en kan ik hem bij het NK alleen nog maar mooier maken. Er zijn veel sterke rijders in Nederland, dus ik besef dat ik boven mezelf moet uitstijgen om bij de beste drie te eindigen. Toch hoop ik dat ik met alle opgedane ervaringen de juiste basis heb opgebouwd om bij het NK m’n beste race te rijden."

Ploeggenoten als Beau, Jorrit en Chris zijn voor mij …
"Heel motiverend. We trainen elke dag met elkaar samen en willen allemaal niet voor elkaar onder doen. Daardoor stuwen we elkaar naar een hoger niveau. Aan het begin van dit seizoen was het voor Beau en mij allemaal nog nieuw. Bij de eerste World Cup in Stavanger zeiden we tegen elkaar: ‘We moeten bij de beste twaalf eindigen, zodat we de week erop weer in de A-groep mogen starten’. Beau werd derde en ik vijfde. Dan kom je erachter dat we hartstikke goed bezig zijn met z’n allen."

Sinds ik bij Team Jumbo-Visma zit, ben ik …
"Zelfverzekerder geworden. Ik ben van nature vrij bescheiden en als je dan in een ploeg komt met grote kampioenen begin je onderaan de ladder. In de loop der jaren leer je zowel in technisch als in mentaal opzicht veel van anderen en als je goede prestaties neerzet, krijg je automatisch meer zelfvertrouwen. Wat ook goed verloopt, is de samenwerking met Jac. Bij hem weet je gewoon: op het moment dat je je goed moét voelen, voel je je ook goed. Ik durf blind op hem te vertrouwen."