De wedstrijden van woensdag en zaterdag werden vanwege de weersomstandigheden afgelast. Hadden jullie er nog rekening mee gehouden dat er deze week gekoerst kon worden?
"We hebben altijd hoop gehouden dat er een wedstrijd gereden kon worden. Natuurlijk is het lastig als je niet weet wanneer de eerste wedstrijd gaat plaatsvinden, maar de rijders hebben gewoon hun trainingen gedaan zodat ze er op elk moment kunnen staan. Toen we vanmiddag het nieuws te horen kregen, waren we allemaal heel blij. Iedereen staat te popelen om in actie te komen en voor de nationale titel te strijden."

Afgelopen zondag bezorgde Harm Visser het team de eerste overwinning van het seizoen. Met welk gevoel zijn jullie zondag de auto in gestapt?
"Met een heel positief gevoel. Vanaf april hebben we er alles aan gedaan om in de winter zo goed mogelijk voor de dag te komen, dus dan wil je ook graag beloond worden. Het heeft helaas wat langer geduurd dan we hadden gewild, maar als ‘ie dan eindelijk de goede kant op valt, voelt dat echt als loon naar werken."

Hoe vervelend waren de afgelopen maanden, waarin het telkens net niet lukte?
"Het wordt er niet makkelijker op, eerlijk is eerlijk. Als je voor de zoveelste keer op rij niet wint, heeft dat logischerwijs effect op het team en de individuele rijders. Zelf heb ik ook weekenden gehad dat ik mezelf even moest herpakken. Als coach/ploegleider is het echter mijn taak om de jongens dezelfde richting op te krijgen ondanks de frustraties. Ik vind dat ze dat elke week supergoed hebben opgepakt. Ze weten allemaal dat verliezen inherent is aan topsport."

Heb jij een verklaring waarom de puzzelstukjes zondag allemaal op zijn plaats vielen?
"Het verschil tussen winnen en verliezen is zo verschrikkelijk klein, het gaat soms om een paar honderdsten. We hebben helemaal niet zo gek veel dingen anders gedaan zondag, maar nu viel hij wél een keer onze kant op. Harm reed de perfecte finale en deed wat ‘ie moest doen. Op het moment dat hij Remo zag gaan, wachtte hij heel even alvorens hij keihard accelereerde. Hij viel op het juiste moment aan en durfde te verliezen. Zo zie ik het graag."

Hoe groot was de ontlading toen je Harm als eerste over de streep zag komen?
"Heel groot, ik merkte dat het toch allemaal wat dieper zat dan ik bevroedde. De laatste weken kreeg ik best vaak de vraag: frustreert het als je niet wint? Natuurlijk frustreert het als je niet wint, maar dat wil je ook niet te veel laten merken. Toen Harm met z’n armen in de lucht over de streep kwam, viel iedereen elkaar in de armen. Dat was heel bijzonder. Samen de overwinning vieren, is waar je het voor doet."

De timing had niet beter gekund zo vlak voor de Weissensee, toch?
"Ja, dat geeft natuurlijk veel vertrouwen, al kun je natuurijs niet echt vergelijken met kunstijs. Een merendeel van de schaatsers vindt natuurijs makkelijker, omdat het rechttoe rechtaan is. Ook zie je dat jongens die goed kunnen skeeleren beter uit de verf komen op natuurijs, al is het doorgaans wel zo dat de toppers hier óók de dienst uitmaken."

Als alle wedstrijden doorgaan, zouden er vier wedstrijden worden verreden. Zijn ze allemaal even belangrijk voor jullie?
"Als we heel eerlijk zijn, zijn het ONK en de Alternatieve Elfstedentocht de twee grootste wedstrijden op de Weissensee, al zie je dat de Aart Koopmans Memorial ook steeds meer naam en faam begint te krijgen. Wij willen er in ieder geval bij elke wedstrijd maximaal voor gaan. Natuurlijk kennen we onze plek, maar we gaan onze huid heel duur verkopen."

Waarom krijgen natuurijswedstrijden meer aanzien dan kunstijswedstrijden?
"Dat heeft met meerdere dingen te maken, maar de belangrijkste reden is de schaarste van natuurijs. Als het in Nederland vriest, is schaatsen volkssport nummer één en gaat iedereen het ijs op. In Burgum kwamen er afgelopen december drieënhalf duizend mensen naar de wedstrijd kijken; dát is wat natuurijs met ons doet. Je ziet gewoon dat het de schaatsliefhebbers meer aanspreekt dan een wedstrijd op kunstijs. Bovendien is het voor mensen wat makkelijker te volgen."

Verlopen de wedstrijden op de Weissensee doorgaans ook anders dan op het Nederlandse kunstijs?
"Ja, maar dat heeft ook te maken met de lengte. Kunstijswedstrijden (50 kilometer) duren meestal iets meer dan een uur, terwijl de Alternatieve Elfstedentocht (200 kilometer) wel vijfenhalf uur kan duren. Wat je ook ziet, is dat het op de Weissensee vaak een gevecht tegen de elementen is, zoals de kou en de wind. Daar worden de wedstrijden zwaar en onvoorspelbaar van."