Visser grijpt net naast zege in Hoorn: 'Op waarde geklopt'
Na drie overwinningen op rij is het Harm Visser net niet gelukt om ook de vierde...
Na maar liefst vijf wereldtitels op de Team Pursuit, een bronzen plak bij de WK afstanden en een nationale allroundtitel heeft Douwe de Vries besloten om zijn loopbaan als schaatser te beëindigen. Samen met de 37-jarige Fries blikken we terug op zijn carrière die bijna twintig jaar duurde.
Douwe, je hebt besloten om te stoppen met schaatsen. Waarom?
"Het is een optelsom van verschillende dingen. Tijdens twee van de laatste drie seizoenen was ik een flink aantal keren ziek en ik voel dat ik een beetje aan de limiet van mijn lichamelijke capaciteit zit. Mijn leeftijd speelt daarin misschien ook wel een rol. Het afgelopen seizoen is voor mij een beetje teleurstellend verlopen. Op de laatste twee weken na, waarin ik wereldkampioen werd op de Team Pursuit en twee persoonlijke records noteerde. Ik merk dat het allemaal niet meer zo makkelijk gaat als voorheen. Op een bepaald moment is het een keer klaar en dat punt is nu. Het is mooi geweest. Dat mag ik denk ik wel zeggen op mijn 37e."
Is het een moeilijk besluit geweest?
"Absoluut. De topsporter in mij zou nog wel jaren door willen, maar uiteindelijk moet je je hele ziel en zaligheid erin leggen. Als je merkt dat het lastiger wordt om jezelf te motiveren, bijvoorbeeld door je privéleven of omdat het meerdere keren niet lukt, dan is het misschien beter om te stoppen. Vandaar dat ik tot dit besluit ben gekomen."
Laten we terugkijken op je mooie loopbaan: wat is nou het absolute hoogtepunt voor jou?
"Dat is lastig man, maar als ik één moment moet noemen, dan is het mijn eerste WK afstanden in 2015. Dat toernooi vond plaats in Thialf, Heerenveen. Het was echt fantastisch. Er is niets mooiers dan in een vol Thialf voor het eerst wereldkampioen (Team Pursuit, red.) te worden. Daarnaast pakte ik daar mijn eerste en enige individuele WK-medaille (brons op de 5000 meter, red.). Een toernooi dat ik nooit meer zal vergeten. Al moet ik zeggen dat ik vorig jaar ook erg mooi vond. Toen ik voor het eerst Nederlands kampioen allround werd en meerdere persoonlijke records reed. Buiten het langebaanschaatsen vond ik mijn eerste marathonoverwinning heel speciaal. Ik boekte mijn zege op de Jaap Eden-baan, de baan waar mijn neef (Willem Poelstra, red.) in 1999 na een marathonwedstrijd was overleden."
Wat ga je het meest missen?
"Het trainen in de zomer met al mijn ploeggenoten. Elkaar een beetje uitdagen op de fiets of de skeelers. Het samen toewerken naar het schaatsseizoen was altijd geweldig."
Wat is voor jou de mooiste herinnering aan het schaatsen, buiten de resultaten die je hebt geboekt?
"Mijn eerste trainingskamp in de bergen vond ik legendarisch. Daar heb ik zulke goede herinneringen aan. Ik zat toen als marathonschaatser bij Indische Cake en ik trainde mee met Jorritsma Bouw. Met al die grote marathonrijders ging ik fietsen in de bergen. Dat kamp sloeg eigenlijk helemaal nergens op. We hebben elkaar daar zo afgebeuld. Na de eerste twee dagen lagen er al twee gasten helemaal vanaf. We reden iedere berg volle bak naar boven. Een bijzondere week die ik niet snel zal vergeten."
Gaan we je in de toekomst nog terugzien op het ijs?
"De schaatssport ga ik sowieso niet verlaten, want de komende drie seizoenen ga ik mij nog inzetten als atletenvertegenwoordiger. Ik zal nauw betrokken blijven bij de sport en contact onderhouden met zowel de nationale als internationale schaatsers. Ook zal ik mij bijvoorbeeld bezighouden met samenstellen van de schaatskalender. Ik ga er alles aan doen om de atleten op de best mogelijke manier te vertegenwoordigen. Als er ooit nog een Elfstedentocht komt, ga je mij honderd procent zeker op het ijs tegenkomen, maar of ik ooit als coach te zien ben, weet ik nog niet. Dat zal de toekomst uitwijzen."
Waar kijk je het meest naar uit nu je stopt met schaatsen?
"Ik ben blij dat ik vanaf nu wat meer tijd door kan brengen thuis met mijn gezin en dat ik geen rekening hoef te houden met dingen als een trainingsschema of het verplicht pakken van mijn rust. Daarnaast zou ik graag het wind- en kitesurfen willen oppakken en het bergbeklimmen. Dat heb ik tijdens mijn schaatsloopbaan niet echt kunnen doen, dus daar wil ik meer tijd insteken."
Hoe moeten wij de schaatser Douwe de Vries blijven herinneren?
"Ik heb sowieso een hele unieke carrière gehad. Ik denk dat er geen schaatser is die het gedaan heeft zoals ik. Er zijn er ook weinig die het zolang volhouden. Dat zegt denk ik wel iets over mijn doorzettingsvermogen. Als het op bepaalde momenten niet meezit, is het heel makkelijk om de stekker eruit te trekken en ermee te stoppen, maar het is natuurlijk veel knapper als je er zelf nog in blijft geloven en die teleurstelling weet om te buigen in wat positiefs. Dat is wel iets wat mij heeft gekenmerkt. Ik wil niet zeggen dat ik geen talent heb, maar van de jongens die uiteindelijk ver zijn gekomen, was ik zeker niet de talentvolste. Op mijn achttiende was ik nog echt geen bijzondere schaatser. Je kunt mij een laatbloeier noemen. Mede dankzij mijn doorzettingsvermogen ben ik zover gekomen, want ik had ook heel makkelijk op mijn 22e kunnen stoppen. Als je dan vervolgens op je 37e samen met Sven Kramer en Marcel Bosker nog een gouden WK-medaille pakt op de Team Pursuit en ook nog eens in een wereldrecord, dan is dat wel bijzonder. Lachend: 'Je bent zo goed als je laatste wedstrijd zeggen ze toch?' Nou, dat was voor mij een hele goede. Daar houd ik me maar aan vast."
Wat zou je tegen je ploeggenoten willen zeggen?
"Ik wil ze allemaal heel veel succes wensen en ik hoop dat ze een mooie aanloop hebben richting de Olympische Spelen van 2022. Bij Jumbo-Visma hebben we het erg goed voor elkaar. Een mooie groep sponsoren en een heel goed begeleidingsteam. Ik hoop dat ze mooie dingen laten zien en ik ga ze zeker blijven volgen."
Wat zou je tegen de trouwe fans in Thialf willen zeggen?
"Ik wil de fans ontzettend bedanken voor alle steun al die jaren. Thialf staat ver boven aan mijn lijstje als het gaat om ijsbanen in de wereld. Dan heb ik het niet alleen over de fans, maar ook over de kwaliteit van het ijs ('dank Beert Boomsma, haha') en de faciliteiten. Ik ben natuurlijk opgegroeid in de buurt van Thialf, maar die plek is mij altijd heel dierbaar geweest. Het kabaal wat een vol Thialf geeft, is iets wat je nergens in de wereld tegenkomt. De schaats-/sportbeleving is daar geweldig. Een schaatswedstrijd is in Thialf de laatste jaren uitgegroeid tot echt een event. Ik vind het mooi dat ik de ontwikkeling van een simpele wedstrijd naar een heel event heb meegemaakt. Toen ik afgelopen seizoen Nederlands kampioen allround werd in Thialf kreeg ik echt kippenvel. Fantastisch."
Wat zou je met al jouw schaatservaring willen meegeven aan de jeugd?
"Ondanks dat we niet zo veel natuurijs hebben, is het schaatsen echt een fantastische sport. Het is een mooie combinatie van kracht en uithoudingsvermogen. Wat ik erg leuk vind aan schaatsen, is dat de lichaamsbouw niet zo van belang is. Zowel een klein mannetje als een grote reus kunnen meedoen en de top bereiken. Zolang je maar werkt aan je techniek, kracht en uithoudingsvermogen. Het vergt soms een tijdje voordat je het onder de knie hebt, maar ik zou zeggen: 'houd lekker vol.' Bij mij ging het ook pas beter toen ik wat ouder werd. Als je er op je twintigste nog niet bent, geef de moed alstublieft niet op."
Douwe, dank voor alle mooie jaren. Heel veel succes met het vertegenwoordigen van de atleten en met de rest van de zaken die op je pad komen.
"Dank je wel!"
Foto's: Stephan Tellier