Parijs-Roubaix is voor iedereen een speciale koers. Het publiek, de wielrenners, maar ook voor de verzorgers. Antoine de Jaeger is verzorger bij Team LottoNL-Jumbo en doet er alles aan om het de wielrenners zo aangenaam mogelijk te maken.

 

“Ik probeer ze zo goed mogelijk te soigneren en masseren. Je ziet dat ze erg gespannen zijn. Dat merk ik onder meer door het ijsberen dat ze doen. Ook zijn ze een stuk stiller dan normaal wanneer ze bij mij op de tafel liggen. Ze weten wat hen staat te wachten, dat is niet mis. Gelukkig hebben ze het heel druk en kunnen ze niet té veel nadenken over alle kasseien.

 

“Zelf heb ik het vooral van te voren druk met het in elkaar zetten van het schema voor de afstekers. Zij staan tijdens deze editie van Parijs-Roubaix op 35 verschillende plekken met wielen en bidons. Om die 35 plekken te coördineren moet ik eerst weten over hoeveel ploegwagens ik kan beschikken. In totaal nemen we als ploeg 14 wagens mee. Aan de hand daarvan ga ik afstekers benaderen. Dat zijn allemaal oud-collega's van mij, die een helpende hand toesteken. Het is een lastige klus, maar ik heb al 25 jaar ervaring. Het is een ontzettend moeilijke puzzel, maar het lukt het ieder jaar weer.

 

“De moeilijkste plekken om te staan zijn natuurlijk de plekken die het drukst bezocht worden. Het hoogtepunt is uiteraard het bos van Wallers. Gelukkig hebben de afstekers allemaal veel ervaring en heb ik veel vertrouwen in ze. Om ze een beetje te helpen krijgen ze van mij allemaal een uitgeprint kaartje mee, waarop ik de plekken heb gearceerd waar ze gaan staan.

 

“In totaal nemen we als ploeg tussen de 120 en 130 wielen mee. De helft voor- de andere helft achterwielen. Daarvan willen we er natuurlijk zo weinig mogelijk inzetten. Het valt echter totaal niet te voorspellen hoe vaak en waar er lek wordt gereden. Naast die ontzettende hoeveelheid wielen hebben we ook 300 bidons klaargemaakt. We moeten onze jongens zo goed mogelijk bijstaan deze koers.”